Η Σοφία Λασκαρίδου πρωτοστατεί στην πρωτοβουλία για ισότιμη μεταχείριση των γυναικών στη Σχολή Καλών Τεχνών

Το 1903, μια ομάδα σπουδαστριών της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με προεξάρχουσα τη Σοφία Λασκαρίδου, έφτασε μέχρι το Παλάτι και τον βασιλιά Γεώργιο Α΄, προκειμένου να ζητήσουν την εφαρμογή της μεικτής φοίτησης ανδρών και γυναικών στη Σχολή Καλών Τεχνών και την κατάργηση του ιδιαίτερου Τμήματος Θηλέων. Βασικό αίτημά τους ήταν η ίση μεταχείριση και οι ίσες ευκαιρίες (σε βραβεύσεις και υποτροφίες) με τους άρρενες συσπουδαστές τους, μέσα από την ένταξή τους στο κανονικό πρόγραμμα μαθημάτων της Σχολής, που προέβλεπε και τη μελέτη του ανδρικού γυμνού (από την οποία αποκλείονταν, για λόγους ηθικής, οι νεαρές σπουδάστριες). Η Λασκαρίδου (1882-1965) είχε ήδη ολοκληρώσει τη φοίτησή της στο Τμήμα Θηλέων (1894-1900) και είχε μετεκπαιδευτεί στο Παρίσι αλλά επέστρεψε στη Σχολή το 1903 και έλαβε ισότιμο πτυχίο το 1907. Με υποτροφία, συνέχισε τις σπουδές της στο Μόναχο και στο Παρίσι, επέστρεψε δε οριστικά στην Αθήνα το 1915. Υπήρξε μια από τις επιφανέστερες γυναίκες ζωγράφους στην Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα: ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τοπιογραφία, εισάγοντας νεωτερικές αντιλήψεις στην ελληνική ζωγραφική, ανέπτυξε έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα και δίδαξε ζωγραφική στη Σχολή Νηπιαγωγών Καλλιθέας, που είχε ιδρύσει η μητέρα της, η πρωτοπόρα παιδαγωγός Αικατερίνη Χρηστομάνου.