Μετά από μία δεκαετία αιγυπτιοκρατίας (1830 – 1840), οι Μεγάλες Δυνάμεις επανέφεραν την Κρήτη υπό την κυριαρχία του Σουλτάνου (Συνθήκη του Λονδίνου, 3 Ιουλίου 1840). Οι εξελίξεις αυτές έδωσαν την ευκαιρία στους Κρήτες οπλαρχηγούς να οργανώσουν μία νέα επανάσταση, με σκοπό να επανατοποθετηθεί στο τραπέζι της διεθνούς διπλωματίας το κρητικό ζήτημα. Η επανάσταση κηρύχθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1841, όμως απέτυχε πλήρως. Αξιοσημείωτο είναι πως με το κίνημα αυτό προβλήθηκε για πρώτη φορά από τους Κρήτες επαναστάτες η λύση της αυτονομίας του νησιού, την οποία απέρριψαν οι Μεγάλες Δυνάμεις.