Σύλλας Τζουμέρκας: Να (ξαν)ανακαλύψουμε τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Σαν σήμερα, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της σύγχρονης Ελλάδας, βραβεύεται με Χρυσό Φοίνικα, για την αριστουργηματική ταινία του, «Μία αιωνιότητα και μία μέρα». Το 1998 ήταν η πρώτη και μοναδική χρονιά, μέχρι σήμερα, που ένα από τα σημαντικότερα βραβεία της κινηματογραφικής τέχνης απονεμήθηκε σε Έλληνα.

Το θέμα της βραβευμένης ταινίας σχετίζεται με ένα συγγραφέα, ο οποίος, πορευόμενος προς το τέλος της ζωής του, μελετάει ένα ημιτελές ποίημα του Διονύσιου Σολωμού, με τίτλο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».

Ο Σύλλας Τζουμέρκας, σκηνοθέτης και μέλος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» γράφει για «την πιο παράξενη δεκαετία» του έργου του Θόδωρου Αγγελόπουλου και τις ταινίες του που πρέπει να (ξαν)ανακαλύψουμε. 

«Θα είχε πολύ ενδιαφέρον επ’ ευκαιρία της σημερινής ημέρας, να ανακαλύψουν ή να ξανανακαλύψουν οι θεατές, εκτός από τις πιο μεγάλες και πιο εγγεγραμμένες στη συλλογική συνείδηση ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου σαν το Θίασο ή την Αιωνιότητα, την πιο ροκ και παράξενη δεκαετία του έργου του, αυτή του ’80, εκεί που τα θέματα είναι συχνά πολύ μύχια, η καλλιτεχνική διεύθυνση και τα κοστούμια σύγχρονα αφού ο χρόνος δράσης είναι ένα μοναδικής ακρίβειας και - ιστορικής - σκιάς τώρα, και συχνά το μαχαίρι φτάνει πολύ βαθιά στις πληγές. Ανάμεσά τους το επίσης βραβευμένο στις Κάννες αριστούργημα Ταξίδι στα Κύθηρα με την υπέροχη μουσική (Ελένη Καραΐνδρου) και τις κορυφαίες ερμηνείες των Μάνου Κατράκη, Μαίρης Χρονοπούλου και Διονύση Παπαγιαννόπουλου, το Τοπίο στην Ομίχλη, και τον Μελισσοκόμο που αντέχει μοναδικά στο χρόνο και σήμερα δείχνει ολοκαίνουργιος. Εδώ, στην ταινία αυτή, με τον πιο απλό και δυναμικό τρόπο, η περίφημη σκηνή με τη Νάντια Μουρούζη στα φλιπεράκια, ορίζει με απόλυτη κινηματογραφική ακρίβεια την αίσθηση και τη μυρωδιά μιας ολόκληρης δεκαετίας στις μικρές πόλεις και κωμοπόλεις της χώρας».