Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: Το 2021 είναι μια καλή ευκαιρία ανατροφοδότησης για το μέλλον

«Το 2021 είναι μια καλή ευκαιρία ανατροφοδότησης για το μέλλον» δηλώνει στην τελευταία της συνέντευξη η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. Η Βυζαντινολόγος-ιστορικός και πρόεδρος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών αφηγήθηκε τη ζωή της στη LiFO και τον Γιάννη Πανταζόπουλο.

«Γεννήθηκα στον Βύρωνα τον Αύγουστο του 1926. Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από τα Μουδανιά. Είμαι το έκτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας» ξέκινα την αφήγησή της και αναφέρεται στους γονείς της: «Ο πατέρας μου, Νικόλας Γλύκατζης, ήταν έμπορος. Η μητέρα μου, Καλλιρρόη, το γένος Ψαλτίδη, δεν εργαζόταν, ασχολούνταν με τη φροντίδα της οικογένειας. Ο γάμος των γονιών μου ήταν μη ταξικός. Η μητέρα μου προερχόταν από πλούσια οικογένεια της Προύσας, ενώ ο πατέρας μου ήταν ο υπάλληλος, ουσιαστικά, ο επιστάτης των κτημάτων του παππού μου».

Μιλά για τα πρώτα χρόνια στο σχολείο και την πορεία της στην εκπαίδευση: «Τελείωσα το Δ' Γυμνάσιο Θηλέων. Όταν ήμουν μικρή, ήθελα να γίνω πολιτικός μηχανικός, για την ακρίβεια γεφυροποιός, και να μπω στο Πολυτεχνείο. Όμως, επειδή εκείνα τα χρόνια δεν μπορούσα να πάω σε φροντιστήριο λόγω χρημάτων, επέλεξα τη σχολή που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερα μαθήματα. Έτσι, πέρασα στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Έκτοτε, συνέχισα τις σπουδές μου στη Γαλλία. Αναγορεύτηκα διδάκτωρ της Ιστορίας, εκλέχθηκα καθηγήτρια της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, έγινα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, πρύτανης της Ακαδημίας και καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων, πρόεδρος του Ιδρύματος Georges Pompidou, του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης, όπως και του Πανεπιστημίου της Ευρώπης».

Δεν ξεχνά να μιλήσει και για την ιστορική περίοδο στην οποία αφιέρωσε τη ζωή της: «Το Βυζάντιο είναι η πρώτη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία, με πολιτιστικό μεγαλείο και μια ασυνήθιστη για παγκόσμια δύναμη μακροβιότητα. Χριστιανοσύνη, ρωμιοσύνη και ελληνοσύνη, όλα είναι Βυζάντιο. Πρόκειται για τον αδιάσπαστο κρίκο ανάμεσα στον αρχαίο ελληνισμό και τον σύγχρονο. Η ιστορία του εξηγεί την ειδοποιό ψυχοσύνθεση των Νεοελλήνων και, παράλληλα, καθορίζει τη σχέση τους με την Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Το Βυζάντιο, αν και παρεξηγημένο, κληροδότησε γλωσσικά στην Ευρώπη όρους που σχετίζονται σχεδόν όλοι με τις ιδεολογίες, με τη θρησκεία και την εκκλησιαστική πρακτική».

«Το 2021 είναι μια καλή ευκαιρία ανατροφοδότησης για το μέλλον. Ας μην ξεκινήσουμε πάλι τις δοξολογίες ότι είμαστε οι καλύτεροι της παρέας, ο περιούσιος λαός. Κάθε Έλληνας έχει τη δική του άποψη. Μην αναλωνόμαστε σε αυτά. Άλλωστε, μπορεί να είμαι μέλος της «Ελλάδας 2021», αλλά δεν έχω σκοπό να ανακατευτώ πολύ. Προφανώς, ο καθένας γράφει την Ιστορία που του αρέσει. Και κανένας λαός δεν αντέχει τόση μεγαλειώδη Ιστορία όπως αυτή που διαθέτει η χώρα μας. Φέτος γιορτάζουμε τις Θερμοπύλες και τη Σαλαμίνα. Του χρόνου είναι η επέτειος των 200 ετών από την Επανάσταση. Ελπίζω το 2022 να τιμήσουμε και τα 100 χρόνια από το 1922 και τη Μικρασιατική Καταστροφή» τονίζει στη συνέντευξή της.

Διαβάστε ΕΔΩ τη συναρπαστική ιστορία ζωής της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ. 

• Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών και μέλος της Ολομέλειας της Επιτροπής «Ελλάδα 2021». Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.